Oyun Bozan

Denizin dibinde öylece duruyoruz yüz yüze.

Hiç konuşmuyoruz.

Göze alamıyoruz sevmeyi.

Aşk oyun bozan, ne yapacağı belli olmaz.

Tedirginiz bu yüzden.

Sen bir düş tembelisin, bense yaşama yorgunu.

Ya da tam tersi.

İkimiz de yanlış biliyoruz her şeyi.

Kavga var yüreğimizde.

Birimiz kaybedecek.

Belki ilk defa ya ben kazanırsam, o kaybederse korkusu içimde.

Aşk böyle bir şey işte.

Kazanmaktan korkarsın durduk yerde.

Neye dokunsak su ve saydam.

Biraz daha nefesimizi tutsak, göze alacağız birlikte ölmeyi.

Bir an aklımızdan geçmiyor değil.

Sonra çıkıyoruz denizin üzerine, derin bir soluk alıyoruz ve ilk solukta boğuluyoruz…

Kayboluyorum

Seninle derinleşirken ben kayboluyorum içimde,

Kelimelerden köprüler kuruyorum şehrine,

Sol yanımdan sol yanına bir sevda inşası,

Canımdan nefeslerle.

Adını tekrar ediyorum,

Tekrar tekrar Elif diyorum.

Dilimin duası,

Gönlümün rızkı,

Rabbime yolum.

Şükrüm.

İçimin sıcağı.

Her kelamın gönlümün sadakası gibi.

Her sadaka sana bir adım daha kavuşma ihtimali…

Sonra soluma dokunuyorum,

Sızım oluyor,

Sen sızımı da seviyorum…

Ayet ayet bastırıyorum içimin acıyan yanlarını,

Aşkı aşka katıyorum.

Aşktan gelen, aşka gider biliyorum.

Yazdıklarım şimdi kül hece,

Yürek yangınlarından dilin ucuna düşen,

Seninle derinleşirken ben kayboluyorum içimde,

Candan geçip canına soluk arıyorum…

Duam bu ya;

Bu dünya da vuslat nasip olamasa bile ahiretime yazılasın istiyorum…

Yedek Sevgili

Kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi.

Kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden hatırlardı.

Öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgileri anlatmalarını sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim.

Beni yitirmekten hiç korkmadılar, çünkü onlara göre fazla iyiydim, bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden.

Beni terk edenlerden tek bir dileğim olurdu.

“Ne olur, bir daha beni aramayın! Çünkü ben kolay unutamıyorum. Çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. Çocukluğumun o güzel bahçesini” böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni…

Soluksuz ve umutsuz kaldığı bir gecede mutlaka akıllarına ben gelirdim…

O, yedek sevgili!…