Zamanın kollarına bıraktım artık bazı şeyleri
Olmazları oldurmaya çalışmaktan yoruldum.
En çaresiz anlarımda, avutacak kimseleri bulamadım yanımda.
Bu yüzden güvenmek istemiyorum yüzüme gülümseyenlere.
Kırıldığım yerlerimden sarılmayı da beklemiyorum.
Yalnızca huzur diliyorum.
Ağrısız uyumak ve yıpranmadan uyanmak istiyorum her güne.
Biliyorum onca maskeli yüzler varken etrafımızda bunu dilemek belki de biraz ahmakça.
Ama benim hala umudum var.
Kim bilir bir an gelir değişir her şey…
Özlenenler kahrolur, özleyenler rahat uyur…
Şiir Sokakta 