Kendimle Tanıştım

Bazı defterleri kapattım çoktan, bazı vagonlara el salladım. Yolları unuttum, kaldırım taşlarını, içimi titreten sokakları, bir pencerenin gecenin hangi vakti karardığını…

Unuttum…

Kokunu getirmeyen rüzgarları esmiyor saydım. Bazı anıların dibini sıyırıp çöpe attım. Kalmadı. Kalmadın…

Özledim, yutkundum.

Garipsedim, yutkundum.

Garip gibi bir başıma kaldım, yutkundum.

Susamadım.

Kimseye değil kendime anlattım.

Seni unuttum, kendimle tanıştım…

Reklam

Sence Nasıl

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.