Senelerce hep “o şimdi asker” oldu ama artık sıra “ben şimdi asker” vakti…
Her ne şartta olursa olsun askere gideceğim için şimdiden memnunum. Memnunum diyorum çünkü mutlu olur muyum bilemiyorum. Ne ile nasıl bir ortamla karşılaşacağımı bilemiyorum. Özgürlüğüne benim kadar düşkün insanlar için emir altına girmek pekte kolay olmasa gerek ama hayat zaten kolay bir oyun değil.
Senaryosu yazılmış bu hayat oyununun içerisinde arada bir doğaçlamalarımızla mutlu oluyoruz zaten. Çünkü senarist ben olmuş olsam 28 yaşında askerlik yazmazdım herhalde. Ne bilim hayatımı tersine döndüren bir çok şeyi yazmazdım aslında.
İnsanlar hep yaşın gelmiş askere gitmemişsin, askerden mi kaçıyorsun, ne zaman askere gideceksin gibi boş beleş laflar kullandılar. Hep kaçamak cevaplarla geçiştirdim. Çünkü bu kadar saçma sapan soruları soran insanların beyinleri benim askerlik yaşım geldiğinde çalışmak zorunda olduğumu, sonrasında üniversiteyi bitirmem gerektiğini, ailevi meselelerimi ve sayamayacağım bir çok şeyi anlayamaz. Açıkça ben de onlara anlatamam. Herkesle her şey konuşulmaz çünkü…
Neyse çok uzatmayacağım, 6 ay sonra görüşmek dileğiyle…
Kısaca BEN ŞİMDİ ASKER…