Hem de öyle bir seviyorum ki,
Böyle karşıdan çıkıp geliyor,
Adımı unutuyorum.
Kimim?
Neredeyim?
Öyle gözleri var ki,
Uçsuz bucaksız.
Böyle deniz gibi.
Ben de o denizin içinde batmış balıkçı teknesi.
Ya da belediye sokağa ışıklı bir lamba dikmiş,
Her yer ışıl ışıl aydınlık.
O köşede karanlıkta kalan kaldırım taşı var ya,
Ben onu görünce o oluyorum işte.
Böyle birileri üstüme bassın da beni fark etsin istiyorum.
Gündüzleri gene iyi ama geceleri insana bir cesaret geliyor.
Sevdiysem sevdim lan,
Kime neyin hesabını vereceğim.
Suç değil ya sevmek…
Öyle seviyorum ki abi,
O güldüğünde sanırsın ki Fenerbahçe şampiyonlar ligi kupası kaldırıyor.
Öyle seviyorum işte…