Konuşarak da anlaşamıyorduk, susarak da.
Ben yazmayı tercih ettim, o hiç okumadı…
Neticede yalnızım şimdi…
Sabahları yalnız kalınca aklıma geliyor bazen,
Dayanamıyorum atıyorum kendimi dışarı.
Geceleri desen;
Kaçacak yerim de yok.
Uyusan uyunmuyor,
Sabaha kadar oturayım desem aklım hep onda.
Neticede sol kaburgam yok işte…
Şuan bu hayatı yaşıyoruz.
Sevenlerimizle, sevdiklerimizle…
Belki şuan bir yerlerde bizi daha çok seven birileri yaşıyordur,
Bizim daha çok sevebileceğimiz.
Bizi daha çok hak eden birileri…
Şuan sadece hissettiğim tek şey saçma sapan şeylerden kıskanıyor olman.
Benim için birileriyle yarış halinde olman…
Aptalsın kızım sen.
Gerçekten su katılmamış aptalsın…
Aslında sen beni istemiyorsun.
Sen sadece beni elde etmek istiyorsun.
Bütün çaban bu.
Başkalarıyla yarışa girmek.
Sen bu yarışı seviyorsun.
Derdin benim yanımda, benimle olmak değil…
Şiir Sokakta 