Sayende bugün mağlubiyeti kutluyorum…
Hani son dakikada golü buldum da beraberliği sağladım sanırsın,
En azından beraberlik iyidir,
Kaybetmemişsindir en azından diye düşünürsün.
Oysa ben daha maçın başında hükmen yenik sayılmışım da haberim yokmuş.
Sağlık olsun be…
O değil de,
Ulan ne zaman gol diye bağırsam hayat hep ofsayt bayrağını çekiyor…
Aşk ne kadar güzel olursa olsun sonu neden hep hüzünle bitiyor?
Daha ne kadar üzüleceğim?
Acaba daha önceden böyle olacağını biliyor olsaydım yinede yaşamak ister miydim?
Ulan biri giriyor hayatına, tamam diyorsun artık 2 kişiyim.
Başlıyorsun hayaller kurmaya, düzen oluşturmaya.
Sonra bir bakıyorsun çekip gitmiş.
Tamam gidiyor ama, gidiyor yani…
Anlayamadığım geldi, 1 idim 2 olduk, gittiğinde tekrar 1 kalmam lazım.
Yani mantıken 1 kalmam lazım.
Öyle olması lazım ama öyle olmuyor.
Yarım kalıyorum…
Niye yarım kaldım ki ben abi?
Ulan niye giderken benim yarımı mı aldın götürdün?
Şiir Sokakta 