Sadakat en zor sınavdır.
Verdiğin yeri beğenmeyip çeker gider kimileri.
Düşünürsün; acaba hangi beklentiyle geldi de,
Umduğunu bulamadı diye.
İşine gelmeyince de her şeyi bahane eder.
Yere değil, değere bakanın,
Sabredenin,
Kalbini kazanmaya çalışanın elini tut.
İlk fırsatta kaçıp gitmeyi değil,
Seninle kalmayı seçenle ol.
Unutma;
Sadakat hep sınavdan geçer!
O tüm hayatımı, güzel anılarımı anlattığım insanlar…
Bana yakın olabilmek için yalanlar söyledi. Ve yine aynı düşüncedeymiş hissi vermek için diğer insanları suçladı. Beni gerçekten seven insanların söylemediği sözleri söylemiş gibi aktardı…
Başkasına yar etmemek için onların üzerine gitti. Beni yalnız bırakmaya çalıştı. Aslında söylediği her şey yalandı. Bana yakın olabilmek için benim olmasını istediğim biri gibi görünmeye çalıştı. Ama ne olduğu gibi görünebildi ne de görünebildiği gibi oldu.
Ve ben hala insanların iyi olduğuna inanan bir aptal olarak yaşamaya devam ediyorum. Halbuki insanlara güvenilmez, insanlar yalancıdır…
Ben bu aptallığımla her zaman kaybedeceğim…
İnsanlar…
Ah şu insanlar…
İnsanın hevesini kaçırıyorlar sonra ilgiyi kesince de değiştin diyorlar.
Ama kimsenin ben ne halt ettim de soğudu benden dediği yok.
Yazık…
Şiir Sokakta 