Yalnızlık mezar taşı gibidir.
Kimsesiz bir mezar taşı.
Ne bayramlarda bir geleni vardır, ne de bir güvercin konar üzerine.
Sadece bekler yalnız olan.
Gece çisil çisil günün yağmasını bekler.
Beklemek bazen o kadar zor gelir ki kaçmak istersin bu şehirden.
Tüm kalabalığın arasından sıvışmak istersin gizlice.
Bu gece hep beraber sıvışıyoruz yalnızlığımızdan…
Gün yağarsa geceye bir yalnızlığın daha sonuna gelinir…
Şiir Sokakta 