Bazen öyle daralıyor ki insan,
İçi öyle bir kanıyor ki,
Hatta içinin de içi kanıyor ya bazen,
Sonra sızı oluyor, sızın oluyor,
Gözünde yaşın oluyor,
Boğazında düğüm, avucunda ter…
Adına her ne diyorlarsa sevmenin öyle çok yakıyor ki.
Yokluk hal oldu bende…
Yokluğun da nefesim tükeniyor…
Sana susuyorum, dinle…
Bir güzel, bir canı ne kadar yakabilir ki?
Bilesin ki sevgili,
İçimde biriktirdiğim şiirlerle,
Beklerim geceleri,
Dualarıma sarılıp yatarım…
Derdim mi?
Beni biliyorsun, hep içime atarım…